หมวดเนื้อหา:
“หนี้คือสัตว์อสูรที่เจ้าแท้” ดารุกะมองประเมินอสูรตรงหน้า มันคิดในใจว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่มนุษย์ผู้นี้เคยแพ้อสูรตนนี้ หากเป็นมันเองเก่งว่าคงจะไม่สามารถรอดชีวิตกลับมาได้
“ใช่แล้ว แต่ที่ฉันสงสัยนะทำไมถึงพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้”
“บางทีพวกนี้มันจะโผล่ไปไหนมาไหนตามใจตัวเอง ไม่มีทักษะที่เรียกว่าการข้ามมิติหรือการทะลุมิติ ถ้าจะบอกให้ถูกกาลที่มันโผล่มาแสดงว่าตอนนี้พวกเราถึงคราวซวยจริงๆ”
ไบรท์หันมายิ้มๆก่อนที่จะพูดสิ่งที่รอชาหมาป่าไม่คาดคิด “นี่แก อยากจะมีชื่อเสียงหรือเปล่า”
“เจ้าหมายความว่ายังไงเจ้ามนุษย์”
“ฉันหมายความว่าถ้าพวกเราร่วมมือกันจัดการมัน พวกเราก็จะมีชื่อเสียงยังไงล่ะ นาฬิกาจะได้เป็นราชาหมาป่าที่มีชื่อเสียงและคนติดตามเพิ่ม ไม่ต้องบอกว่าลูกน้องติดตามเพิ่มใช่ไหม”
เขาเห็นราชาหมาป่าบทสวดรับคำพูดเด็กหนุ่มจึงกล่าวต่อ “แล้วถ้าพวกเราฆ่ามันได้เรียนเพื่อของพวกเราก็จะอัพขึ้นด้วยยังไงล่ะ มีแต่ข้อดีทั้งนั้นเลยถ้างั้นพวกเราร่วมมือกันจากการมัน ถ้าเกิดนายไม่ช่วยฉันสู้คนเดียวก็คงไม่ได้นายก็อดสู้กับฉันเพราะว่าถ้าฉันตายแล้วไปเกิดใหม่ก็คงไม่ได้กลับมาที่นี่เร็วๆนี้”
“ต้องหาเรื่องมาจูงใจเสียจริงนะ ข้าจะตอบสนองความอยากของฉันเจ้าจงทำพันธะสัญญากับค่าให้เป็นอสูรติดตาม ว่าง่ายๆก็คือสัญญาสหายร่วมศึก”
เมื่อเขาได้ยินดังนั้นความสงสัยก็เกิดขึ้น แต่ก่อนที่เขาจะตัดสินใจถามคำถาม เด็กหนุ่มก็รู้สึกถึงข้อมูลที่กำลังทยอยเข้ามาในหัวอย่างอัตโนมัติ หญิงสาวค่อยๆเปลี่ยนไปจากเดิมดังขึ้น
“ทักษะอสูรติดตาม เป็นทักษะหมูสับอสูรต้องการติดตามผู้เล่น ข้อดีสัตว์อสูรจะสามารถคิดเองและเคลื่อนไหวเองได้ ผู้เสียสละศูนย์จะไม่ฟังคำสั่งของผู้เล่นผู้เล่นร้องขอ หรือหากเริ่มจะบังคับสัตว์อสูร Stars-090 สามารถขัดขืนและสถานที่เล่นได้ค่ะ สุรินทร์ต้องการยืนยันรับลักษณะนี้หรือไม่’
“ยืนยัน”
สิ้นคำกล่าวเด็กหนุ่มก็เคลื่อนล่างเข้าไปหาสัตว์อสูรกลายพันธุ์ โดยที่มีราชาหมาป่าเตรียมตัวชาร์จพลังเวทย์เพื่อจะยิ้งโจมตี เขาเรียกดาบสีดำขึ้นมาก่อนที่จะฟันฉับเข้าไปยังร่างของมัน
เลือดสีแดงเกษมออกมาเพื่อนร่างของเด็กหนุ่ม แต่ไบรท์กลับไม่คิดจะหยุดมือเอาฟันติดต่อกันโดยที่ไม่คิดจะนับ แปลว่าสิ่งที่เขาต้องแปลกใจก็คือค่าพลังชีวิตที่ไม่ได้ลดลงเลย
อสูรกลายพันธุ์มนุษย์ตรงหน้าฟัน ก่อนที่มันจะใช้ขาหน้าเตะดาบในมือของมนุษย์ตัวเล็กจ้อย ก่อนที่มันจะทำอะไรมันรู้สึกถึงพลังเวทย์อันแรงที่พุ่งตรงมา
มันกระโจนตัวหลบก่อนที่จะพ่นบอลไฟสีแดงใส่ ราชาหมาป่าการ์ตูนตัวแล้วใช้เขี้ยวงับเข้าไปที่หลังคอของสัตว์อสูรกลายพันธุ์
“ บอลไฟ บอลน้ำ” เช่นคำเรียกทั้งบอลวารีและบอลเพลิงก็พุ่งใส่ร่างกายของสัตว์อสูรกลายพันธุ์ ควันจากการโจมตีพระคุ้มครองรอบๆบริเวณ
เด็กหนุ่มขอให้จับดาบที่ร่วมและคงเข้าใส่ พร้อมกับราชาหมาป่าที่กระโจนร่างถอยห่าง ธงเขียวของมันกัดเนื้อของสัตว์อสูรกลายพันธุ์จนฉีกขาดที่เขียนเข้าไปซ้ำรอยแผลเดิม
‘เวลาในการชาร์จพลังเวทของนายจะนานแค่ไหน’
‘1 นาที เจ้าจงถ่วงเวลาไว้เดี๋ยวที่เหลือค่าจัดการเอง ขอค่าส่งตีมันอีกครั้งหนึ่งใช้ดาบผนึกพลังเวทย์และฟันใส่มันอีกครั้งที่รอยแผลเดิม ถ้าสำเร็จคาดว่ามันคงได้รับบาดเจ็บไม่น้อย’
เป็นคำสั่งของราชาหมาป่า เด็กหนุ่มจึงทำตามในทันที ในขณะเคลื่อนร่าง เขาก็ตั้งคำถามกับทักษะนักปราชญ์ของตนไปด้วย “คำนวณให้หน่อยว่าเปอร์เซ็นต์ที่ฉันจะชนะมีเท่าไหร่”
เสียงของระบบดังขึ้นทันใด “เปอร์เซ็นต์ที่ผู้เล่นมีโอกาสชนะคือ 30 เปอร์เซ็นต์”
ก่อนที่เขาจะได้ลงมือ จู่ ๆ ร่างของสัตว์อสูรกลายพันธุ์ก็ถูกบางอย่างยึดติดเอาไว้แน่น เด็กหนุ่มเพ่งตามอง “นี่มันสลามนี่นา”
“ไม่เลวนี่ที่เจอกับเจ้าตัวนี้ แค่นายกับสัตว์อสูรติดตามไม่สามารถเอาชนะมันได้ง่ายๆหรอก” เสียงผู้หญิงที่ฉันคุ้นเคยดังขึ้นทำให้เด็กหนุ่มหันขวับไปมอง
“มาช้านะอายูมิ”
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น