หมวดเนื้อหา:
พี่สมบัติจำนวนมากทำให้พวกเขาอดกลืนน้ำลายไม่ได้ โดยเฉพาะหญิงสาวหนึ่งเดียวในกลุ่ม หล่อนจ้องมองไปยังอัญมณีหลากหลายชนิดที่โผล่มาให้เห็นวับๆแวมๆ แสงระยิบระยับของพวกมันช่างบาดตายิ่งนัก
“นี่มันเป็นความฝันสินะ มันคงเป็นความฝันแน่ๆ ลองคิดดูสิถ้าเราเอาเจ้าพวกนี้ไปแลกเป็นเงินแล้วไปใช้ในความเป็นจริงแล้วก็คงได้หลายเลยล่ะ”
แววตาที่เปลี่ยนเป็นเงินของอายูมิทำให้เด็กหนุ่ม มองด้วยความทึ่ง เดิมทีเขาคิดจะร่วมมือไฟฟ้าสมบัติเหมือนกัน แต่ว่าหลังจากที่เขากับเทพแห่งดาบและอายูมิมาคิดดูดีๆแล้ว พวกเขาก็รู้ได้ในทันทีว่ามันคงเป็นกับดัก ฃ
“จะหาวิธีเอาออกมายังไง แปลว่ามอนสเตอร์สไลม์ของอายูมิลองเปิดดูจะเป็นอะไรไหม”
“ได้อยู่ แต่ว่านะฉันไม่มั่นใจเลยว่าจะเปิดได้ ส่วนใหญ่ไอเทมในเกมนี้ Monster จะสามารถเปิดได้ก็จริง แต่ว่าถ้าเปิดไปแล้วพ่อสลามเป็นอันตรายก็คงแย่เหมือนกัน และอีกอย่างนึงสลามไม่มีมึงที่จะสามารถเปิดหีบแบบนี้ได้หรอกนะ โดยเฉพาะสไลม์ที่มีเลเวลไม่มากอย่างพวกนี้” เธอพูดพร้อมชี้ท่าทางประกอบ
ระหว่างที่พวกเขากำลังปรึกษาหารือกันอยู่ เสียงฝีเท้ามากมายก็ดังเข้ามาใกล้ทำให้ทุกคนต้องหยุด ห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้หากมีศัตรูบุกบาทก็สามารถพร้อมพวกเขาได้ทั้ง 4 ทิศ ถ้าจะพูดง่ายๆพวกเขาโดนล้อมที่นี่ มันก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะตายเป็นแน่
“Monster ที่กำลังบุกมามีประมาณกี่ตัว” ถ้าผ่านด่านเก่าก่อนที่จะชักดาบดำเล่มใหญ่ออกมา เขาเตรียมตัวผลิตพลังเวทย์พร้อมกับแสงสีขาวนวลที่ 2 รอบ ๆ บริเวณ
“เวทตรวจจับอย่างงั้นหรอ” เทพแห่งดาบหันไปถามอายูมิที่ร่ายเวทย์อย่างรวดเร็ว หญิงสาวพยักหน้าตอบแต่คนที่งงกับเป็นเด็กหนุ่มอีกคนนึง
“ไม่ตรวจจับ เดิมที่ฉันคิดว่าเป็นทักษะของหน้าอีกนะ”
“ฉันใช้ทักษะแบบนั้นไม่ได้หรอก เต็มที่ก็ใช้ได้แค่คล้ายกับนายเป็นเวทมนต์ผนึกกับอาวุธ แล้วอีกอย่างหนึ่ง ได้รู้หรือเปล่าว่าทำไมฉันกับยัย Anime จึงชอบลงดันเที่ยงด้วยกัน”
เด็กหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธทำให้เทพแห่งดาบกล่าวต่อ “พวกเราก็เหมือนกับคู่หูนั่นแหละ อีกฝ่ายถนัดการโจมตีระยะกลางและการป้องกัน ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งถนัดการโจมตีระยะใกล้ ดังนั้นการร่วมทีมกับยัยนี่เลยเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันคิดออกตอนเริ่มเล่นเกมนี้ แต่ว่าตอนนั้นพวกเรายังไม่รู้จักกับดันเจี้ยนนี้ เลยไม่รู้ว่ามันแข็งแกร่งขนาดนี้”
อายูมิ กล่าวสำทับ “ความจริงแล้ว ผู้เล่นที่ไปทวีปหลักส่วนใหญ่จะไม่สม่ำในเมืองเริ่มต้น แต่ว่าสำหรับพวกฉันที่ติดใจเมืองนี้ก็จะกลับมาบ้างเป็นบางครั้ง เมื่อ 2 ปีก่อน สงครามระหว่างจิ๋วได้สิ้นสุดลงไปได้มีดันเจี้ยนใหม่เปิดตัวขึ้น แต่ว่าเดินเที่ยวแถวนั้นเป็นความลับ จนปัจจุบันก็ยังไม่มีใครค้นพบ ตอนนั้นข้อมูลของมันเลยเป็นปริศนายังไง สมบัติในดันเจี้ยนนี้ก็เลยมีเต็มไปหมด ดังนั้นพวกเราเลยอยากมาผจญภัย แล้วถ้าเป็นไปได้แล้วก็จะเอาสมบัติในดันเจี้ยนอย่างนี้ไปด้วย”
ไบรท์พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ อันที่จริงแล้วเขาก็ไม่ค่อยสนใจหรอกว่าพวกอายูมิกับเทพแห่งดาบมีเป้าหมายอะไรในดันเจี้ยน แต่ว่า สำหรับเขาเป้าหมายที่เข้ามาทีแรกก็คือการอัพเลเวลกับทักษะ เพื่อให้ level กับทักษะของเขาสามารถไปต่อสู้กับพวกกิวพยัคฆ์ขาวได้ ต่อให้เขาต้องลำบากขนาดไหนเขาก็จะทำมัน นี่แหละคือเป้าหมายของเขา
“เริ่มที่ข้าคิดว่ามนุษย์พวกเจ้าคงไม่ฉลาดเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เขากลับมองต่างออกไป ของเจ้าช่างเป็นคนที่น่าสนใจเสียจริงๆ ดังนั้นการสู้รบครั้งนี้ข้าจะช่วยเหลือพวกเจ้าสักหน่อยก็แล้วกัน”
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น