หมวดเนื้อหา:
อากาศที่แสนเย็นสบายต้นไม้ที่พิ้วไหวตามกระแสนลมราวกับว่าตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง ไบรท์มองรอบ ๆ ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าอย่างไม่เชื่อสายตา โดยมีเด็กสาวที่เลี้ยงสไลม์กำลังเดินนำหน้า ข้างหน้ามีสไลม์สีฟ้าจำนวนสามตัวเดินไม่ห่าง
“นี่อายูมิเกมนี้นี่คนออกแบบดีจริง ๆ นะ”
อายูมิไม่แม้จะหันกลับมามอง แต่ถึงอย่างนั้นเธอกับพูดตอบโดยที่สายตาไม่ละจากเบื้องหน้า “ใช่ ฉันถึงชอบเล่นเกมนี้มากกว่าเกมส์อื่น ๆ”
“เกมแบบ open world นี่มีเยอะแยะแต่คงไม่มีเกมส์ไหนทำได้ดีเหมือนเกมนี้สินะ” ไบรท์พูดพลางมองสภาพแวดล้อมเบื้องหน้าอย่างไม่กระพริบตา
“ใช่นี่นายไม่เคยเล่นเกมส์แบบนี้เลยหรอ”
ไบรท์พยักหน้ารับ “ใช่ เกมนี้เป็นเกมแรกเลยล่ะที่ฉันเล่น”
อายูมิพยักหน้าเข้าใจ พลางรีบเร่งฝีเท้าอย่างรวจเร็วขึ้น ความเร็วของอายูมิทำให้ไบรท์รู้สึกเหนื่อยอย่างยิ่ง เหงื่อของเด็กหนุ่มออกเต็มใบหน้าเวลาผ่านไปไม่ถึงสามสิบนาทีอายูมิก็หยุดเดินพลางพูดกับสไลม์ของเธอ
“เอาล่ะ อิจิ นิ ซัง เตรียมตัวออกล่าได้เลย” สิ้นคำกล่าวสไลม์ทั้งสามก็หาออกไปจากสายตาของไบรท์อย่างรวจเร็ว
ผ่านไปไม่นานอายูมิก็หันกลับมามองไบรท์พลางพูด “เป็นไงบ้างเลเวลขึ้นหรือยัง”
“ไม่นี่” ไบรท์พูดพร้อมกับมองไปยังภาพเบื้องหน้าที่มีมอนสเตอร์ชนิดต่าง ๆ เดินไปเดินมาโดยที่ไม่มีความกลัวเกรงต่อมนุษย์สองคนที่ยื่นอยู่ไม่ห่าง
“มันจะเป็นไปได้อยังไงกัน เลเวลของฉันอับเป็นยี่สิบแล้ว”
“แปลกจัง หรือว่าเพราะเธอเป็นหัวหน้าระบบมันเลยเอาประสบการณ์ไปให้เธอ”
อายูมิส่ายหน้าปฏิเสธความคิดของไบรท์ “ไม่น่าจะเป็นไปได้”
“หมายความว่าไง” ไบรท์หันขวับทันที จากที่เขาสังเกตน้ำเสียงของอายูมิไบรท์ก็พอจะทราบได้ทันทีว่าเธอนั้นไม่ค่อย มั่นใจในความคิดของตัวเองสักเท่าไร
“ฉันไม่เคยรับใครเข้าปาร์ตี้ ฉันเลยไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร แล้วอีกอย่างนึงนะ ฉันเลี้ยงมอนสเตอร์ไว้หหลายตัวด้วย”
“ถ้ายังงั้นฉันว่าฉันไปล่าด้วยดีกว่า” ไบรท์พูดและลุกขึ้นจากพื้น
เมื่ออายูมิเห็นอย่างนั้นเด็กสาวจึงพูดกับไบรท์ “ดีเหมือนกัน ฉันก็เบื่อแล้วล่ะ งั้นพวกเราใช้ที่นี่เป็นจดนัดพบก็แล้วกัน“”
สิ้นคำกล่าวอายูมิก็หายไปในทันที
“นี่สินะความเร็วของพวกเลเวลยี่สิบ” ไบรท์พูดพลางมองไปยังเบื้องหน้าที่มีมอนสเตอร์ต่าง ๆ กำลังมองเขาอยู่
“ถ้างั้นเราก็มาเรียนกันเลย”
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น