คุณอยู่ที่

บทที่ 63 เก็บทักษณะ

เขียนโดย nuttapol เมื่อ อาทิตย์, 11/27/2022 - 06:17
Share

หมวดเนื้อหา:

ไบรท์ไม่สนใจที่จะติดต่อ เขาปิดหน้าต่างระบบลงสำหรับเด็กหนุ่มเกมส์ทุกเกมส์ที่เล่น มันก็คือการเล่นแก่เครียดเท่านั้น โดยที่เด็กหนุ่มไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจแบบนี้มันจะเป็นความคิดที่ผิดพลาดอย่างยิ่ง
ไบรท์เดินทางเข้าไปในป่าที่ลึกกว่าเดิม จนเขามายังต้นไม้ที่เขาเคยพักผ่อนอยู่กับอายูมิ เด็กหนุ่มเรียกดาบขึ้นมาก่อนที่จะกวาดตามองค่าสถานะอีกครั้ง
“โชคดีจริง ๆ ที่ผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่ได้เข้ามาในนี้”
ไบรท์ตั้งสมาธิอยู่กับดาบตรงหน้า โดยที่ในใจของเด็กหนุ่มพยายามคิดจินตนาการเพื่อเอาพลังเวทไฟเข้าไปในดาบ เวลาผ่านไปไม่นานใบดาบก็เริ่มมีแสงสีแดงปรากฏขึ้นพร้อมกับเสียงของระบบ “ผู้เล่นไบรท์ได้ทักษะผนึกเวทมนตร์ระดับ 1”
“ผู้เล่นไบรท์ได้ทักษะระดับการจินตนาการระดับ 1 ผู้เล่นไบรท์ได้รับทักษะสื่อสารกับธรรมาชาติระดับ 1”
หลังจากนั้นไบรท์ก็ใช้เวลาทั้งคืนฝึกฝนทักษะที่ได้มาจนทักษะทั้งหมดอยู่ในระดับ 5 ทำให้เด็กหนุ่มยิ้มออกมา การฝึกทักษะหลาย ๆ อย่างพร้อมกันนั้นมันเป็นเรื่องอยาก หากไม่จริงจังเกรงว่าครงทำไม่ได้เป็นแน่
เวลาเช้าได้มาถึงอีกครั้ง เด็กหนุ่มจึงหยุดการฝึกและนอนลงที่พื้นดินโดยที่ไม่สนใจสิ่งใด สายลมที่เย็นสบายทำให้เขาหลับลงอย่างรวดเร็ว
เด็กหนุ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง มองนาฬิกาจากระบบจึงได้พบว่าตอนนี้เวลาได้ผ่านไปสู่เย็นของอีกวันหนึ่ง เขาบิดขี้เกียจก่อนที่จะ ลุกขึ้นไปหาอาหารรับประทาน หลังจากนั้นไบรท์จึงย่างสามขุมออกจากบริเวณนี้ไป
ไบรท์กวาดมองรอบๆไปเรื่อย ๆ จนพบกับมอนสเตอร์ที่ระดับ 10 เด็กหนุ่มได้สังหารมอนสเตอร์พวกนั้นไปเรื่อยๆฆ่าเวลา แต่เป้าหมายของเขาที่แท้จริงแล้วนั่นก็คือมอนนสเตอร์สัตว์กลายพันธุ์ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าตอนนี้จะไม่สามารถเอาชนะได้ แปลว่าถ้าไม่ได้ต่อสู้ตรงๆไบรท์ก็คิดว่าเขาอาจจะชนะสัตว์อสูรกลายพันธุ์ตัวนี้ก็เป็นได้
มีแต่ว่าเขาก็รู้ดีว่าการที่จะหาสัตว์อสูรตัวนี้นั้นมันช่างหายากเย็นแสนเข็ญ เพียงไม่นานเขาก็หมดความอดทนแล้วจึงมุ่งหน้าตามเก็บสัตว์อสูรตัวอื่น
“อสูรหมาป่าระดับ 13 เตรียมจู่โจม” อสูรหมาป่าตัวสีดำเงางามแยกเขี้ยวขาววัดกระโจนใส่เด็กหนุ่มอย่างรวดเร็ว แต่ถึงกระนั้นมันกลับเป็นสิ่งที่เด็กหนุ่มรู้ล่วงหน้า
เด็กหนุ่มเรียกดาบขึ้นมาถือบนมือถือไว้ก่อนที่จะตะโกนเสียงดังเพื่อเรียกใช้ทักษะที่เขาเพิ่งรู้ว่ามันสามารถใช้แบบนี้ได้ “ดาบเพลิงทักษะกระหน่ำแทง”
สิ้นเสียงคำสั่ง ร่างกายของเด็กหนุ่มก็เคลื่อนไปอย่างอัตโนมัติโดยที่เขาไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น ดาบแห่งเข้าใส่หมาป่าจนทะลุร่าง เลือดสีแดงของมันไหลอาบตัวของเด็กหนุ่ม เสียงของมันร้องลั่นพร้อมกับกรงเล็บที่พุ่งใส่เด็กหนุ่ม
ไบรท์ไม่ทันได้หลบหลีก ทำให้เขาโดนกรงเล็บเท้าของมันแทงเข้าใส่ร่างเต็มๆ ถึงไม่ต้องมองค่าสถานะเด็กหนุ่มก็รู้ได้ทันทีว่าเลือดของตนเองต้องลดลงเป็นอันแน่
“ตายซะ บอนไฟ”
เปลวเพลิงพุ่งออกจากมือพุ่งปะทะหน้าของสุนัขร้าย มันไม่ทันหลบหลีกทำให้มันถูกเร็วเพลิงคงใส่จนด้านปลิวไปติดต้นไม้ที่อยู่ข้างๆ เสียงหอนโหยหวนดังขึ้นทำให้เด็กหนุ่มไม่ต้องคิดก็รู้ดีว่าเรื่องซวยๆกำลังจะตามมา