บทที่ 6 จุดเริ่มต้นของพลัง ตอนที่ 6

ห
หลังจากวินไม่สามารถควบคุมสมาธิของตนเองได้ พวกแฟนท่อมจึงพาวินไปนั่งสมาธิที่น้ำตก สายน้ำแสนเย็นไหลลงโดนร่างกายของเขาทำให้วินสั่นเนื่องจากความเย็นของแม่น้ำ
“แบบนี้จะช่วยฝึกได้จริงหรอคุณแฟนท่อม” วินตะโกนถามด้วยความหนาว
“ช่วยได้มั้ง” เป็นครั้งแรกที่แฟนท่อมตอบเขาอย่างไม่มั่นใจ
“ฉันเพิ่งเจอเธอเป็นคนแรกนี่แหละที่ไม่สามารถใช้เวทจำลองของฉันได้”
“มันก็เป็นการทดลองที่หน้าสนใจดีนี่” อะคาพูดขึ้น
“ก็จริงอยู่นะครับ แต่ก่อนที่ผมจะฝึกได้ ผมคงหนาวตายก่อน” วินพูด
“ไหนบอกว่าไม่กลัวตาย” อะคาถามขึ้นอีกครั้ง
“ที่ผมบอกน่ะ ผมคิดว่าคุณอะคาจะให้ผมฝึกแบบคนปกตินี่”
“ห้าๆๆ ข้าว่าที่แกบอกว่าไม่กลัวคงเพราะแกใช้แต่ปืนในการต่อสู้มาตลอด”
“ทำไมคุณถึงรู้เรื่องนี้”
“เอางี้ ข้าจะบอกแกว่าทำไมข้าถึงรู้เรื่องนี้มันเป็นเรื่องตอนที่ข้ายังเป็นเด็กอยู่ ”

ย้อนไปก่อนอะคาจะมีพลัง ตอนนั้นเขายังมีอายุประมาณ 10 ขวบ ชีวิตของอะคาในตอนนั้นก็เหมือนเด็กที่มีความสุขทั่วไป ครอบครัวของเขามีพ่อแม่และพี่สาว พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
วันหนึ่งในฤดูหนาว อะคากำลังฝึกใช้เวทมนต์เหมือนทุกวัน เขาสามารถใช้เวทได้ตั้งแต่เขาเกิด เขาใช้เวทของเขาเผาป่าที่อยู่รอบตัวของเขา เพื่อจะทำให้เขาสามารถฝึกพลังเวทของเขาให้แข็งแกร่งขึ้นได้
แต่อยู่มาวันหนึ่งความสุขของเขาก็หายไป เพราะมีพวกมนุษย์หมาป่าเข้ามาโจมตีหมู่บ้านของเขา ทุกคนถูกฆ่าตายจนหมดเว้นแต่เขา ในขณะที่เขากำลังจะถูกฆ่า ทั้งพ่อและแม่ก็ช่วยปกป้องเขาและพี่สาว จนพวกเขาหนีมาถึงหลังหมู่บ้าน ก็มีมนุษย์หมาป่าตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาโจมตีพี่สาวของอะคา ทำให้พี่เขาตาย และมันก็พูดกับเขาว่า
“ต่อไปก็เป็นตาของเจ้าแล้ว ไม่ต้องกลัว เจ้าจะไม่ทันรู้สึกเจ็บหรอกรับรอง” มันมองเขาด้วยความหิวโหย
ระหว่างมนุษย์หมาป่ากำลังพูดอยู่นั้นหัวของมันก็หลุด เลือดของมนุษย์หมาป่าไหลออกมาเหมือนสายน้ำ แต่เพราะอะคากำลังเสียใจทำให้เขาไม่ได้สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้น อะคาร้องไห้จนถึงเช้า พอเขาสงบสติได้เขาก็ย้อนกลับไปยังบ้านของเขา แต่สิ่งที่เขาเห็นก็คือไฟที่กำลังไม่บ้านของเขาอยู่ เขายืนอยู่สักพักก็มีพวกมนุษย์หมาป่ามา พวกมันจะฆ่าอะคาเพื่อไม่ให้ใครรู้เรื่องที่พวกมันทำในหมู่บ้านแห่งนี้แต่อะคาก็ต้องแปลกใจเพราะพวกมันกำลังถูกบางสิ่งโจมตี มันก็คือปืนและมีชายคนหนึ่งเดินออกมาให้อะคาเห็น หลังจากนั้นชายคนนั้นก็ได้สอนอะคาใช้พลังปราณเวท
หลังจากอะคาเล่าจบก็ทำให้วินเริ่มเข้าใจว่าทำไมพวกอะคาถึงไม่แปลกใจที่เขาใช้ปืน
“หลังจากนั้นคุณอะคาก็ได้เรียนการใช้ปืนใช่ไหมครับ”
“เปล่า อาจารย์ของข้าบอกว่าปืนเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าคนที่ใช้น่ะคือคนที่อ่อนแอ แต่เจ้าแฟนท่อมก็เรียนบ้าง”
“วิน เริ่มฝึกกระบวนท่าเลยดีกว่า หากเราเอาให้เธอฝึกสมาธิจนเสร็จคงไม่ได้ฝึกกระบวนท่าแน่” แฟนท่อมพูด
“ได้ครับคุณแฟนท่อม” หลังจากวินพูดจบเขาก็เตรียมตัวลุกไปฝึกต่อ แต่จู่ๆเวลารอบๆก็หยุดลงยกเว้นวินที่สามารถขยับได้
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” วินมองสำรวจรอบๆตัวของเขาและเขาก็พบว่ามีแค่เขาที่สามารถขยับตัวได้
“ไม่ต้องตกใจวิน ฉันมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับแกที่สามารถฝึกสำเร็จ” สิ้นเสียงชายสวมหน้ากากก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขาอีกครั้ง
“นี่แกจะมาสู้กับฉันอีกหรอ”
“แกคิดว่าแกจะมีปัญญาชนะฉันได้อย่างนั้นหรอ ที่ฉันมา ฉันจะนำวิชาหนึ่งมาให้แกต่างหาก วิชานี้เป็นวิชาที่จะทำให้แกสามารถใช้เวทของแฟนท่อมได้”
หลังจากนั้นชายสวมหน้ากากก็ได้นำหนังสือเล่มหนึ่งมาให้วิน
“หยิบไป หลังจากที่แกหยิบมันไปแกก็จะเข้าใจเอง”
พอมือของวินสำผัดกับหนังสือเล่มนั้นก็มีแสงพุ่งออกมาจากหนังสือและเข้าไปในตัววิน
“นี่มัน”
“วิธีใช้ หากแกหลับตาแล้วคิดว่าจะใช้หนังสือนี้ แกก็จะสามารถใช้มันได้ทันที”
หลังจากชายสวมหน้ากากพูดจบเขาก็หายไป
‘พวกคุณอะคาไม่รู้สึกตัวหรอ’ เขาคิดและเดินขึ้นไปเพื่อไปฝึกต่อกับแฟนท่อม