หมวดเนื้อหา:
ทางฝั่งของพวกวิน หลังจากที่พวกเขาได้มาถึงยังที่พวกเขาต้องฝึกแฟนท่อมก็ได้หันไปพูดกับพวกจีน่าและคุโระ
“เอาล่ะ พวกเธอทั้งสองคนต้องมาฝึกกับฉัน”
“พ่อจะฝึกให้ได้ไง พ่อต้องฝึกกับวินไม่ใช่หรอ”
“ไม่ใช่ พี่อะคาต้องฝึกให้วิน ส่วนพ่อฝึกให้วินแค่ตอนบ่าย”
“แล้วตอนบ่ายพวกผมต้องฝึกกับใครหรอ”
“ตอนบ่ายให้พวกเธอพักก็แล้วกันนะ”
หลังจากนั้นแฟนท่อมก็ได้พาทั้งจีน่าและคุโระเดินไปยังที่ที่วินใช้ฝึกเมื่อวานนี้ทันที หลังจากที่แฟนท่อมมาถึงเขาก็ได้ให้พวกจีน่าได้ทดสอบพลังเวทแบบเดียวกับวิน
“เอาล่ะ ต่อไปนี้ทั้งคุโระและจีน่าต้องทดสอบพลังเวทแบบเดียวกับวิน” หลังจากนั้นก็มีวงเวทสีดำโผ่ขึ้นมาที่พื้นและมีกระต่ายตัวขนาดใหญ่ออกมา
“เอาหล่ะเริ่มได้” สิ้นเสียงกระต่ายทั้งสองตัวก็พุ่งโจมตีทั้งจีน่าและคุโระทันที กระต่ายตัวหนึ่งพุ่งตรงเข้าไปโจมตีจีน่าอย่างรวจเร็ว แต่ทว่าเธอกับไม่ยกมือขึ้นมาป้องกันตัวใดๆทั้งสิ้น ระหว่างที่การโจมตีของเจ้ากระต่ายนั้นจะโดนตัวของเธอ จีน่าก็ได้พูดขึ้นด้วยความโกรธ
“อย่าใช้ตัวพันนี้มาทดสอบพลังของหนูสักที” พอเธอพูดจบเธอก็ได้ใช้หมัดที่ผนึกพลังเวทไฟต่อยเข้าไปที่เจ้ากระต่ายตัวนั้นทันที เพียงแค่หมัดเดียวทำให้เจ้ากระต่ายตัวนั้นหายไปทันที
“แทนที่จะใช้กระต่ายอะไรนั่นทดสอบสู้พ่อมาสู้กับหนูเลยดีกว่า” หลังจากนั้นจีน่าก็ได้เรียกดาบของเธอออกมา และใช้เวทมิติหายตัวไปโจมตีแฟนท่อมทันที พอจีน่าได้โผล่ขึ้นยังด้านหลังของแฟนท่อม เธอก็ได้ใช้ดาบฟันไปยังเขาทันที ระหว่างที่คมดาบจะโดนตัวของแฟนท่อมจู่ๆ จีน่าก็ไม่สามารถขยับตัวเองได้ เธอรู้สึกถึงจิตสังหารของแฟนท่อม และแฟนท่อมก็ได้หันหน้ามาหายังลูกสาวของตนพร้อมทั้งใช้สาตามองไปยังจีน่า
พอจีน่าได้เจอกับสายตาของแฟนท่อม ทำให้เธอรู้สึกกลัวในสายตาคู่นี้
“พลังพัฒนาขึ้นนี่ แต่แค่นี้มันยังไม่พอที่จะสู้กับพ่อ” สิ้นเสียงแฟนท่อมก็ได้ใช้จิตสังหารกดดันจีน่า
‘ทำไงดี ทำไงถึงจะสามารถขยับตัวได้ ฉันไม่อยากแพ้ใครอีก’ ในระหว่างที่จีน่ากำลังหาวิธีที่จะเอาชนะแฟนท่อมอยู่นั้น แฟนท่อมก็ได้ส่งจิตสังหารไปกดดันจีน่าเพื่อให้เธอรู้สึกว่ากลัวขึ้นอีก
“ปล่อยดาบของเธอซะ และบอกว่ายอมแพ้” สิ้นเสียงแฟนท่อมก็ได้เพิ่มระดับพลังของตนขึ้นอีก เขาต้องการให้ลูกสาวของตนเองได้รับรู้ถึงความต่างชั้นของเวทมนต์
“ไม่มีทาง” สิ้นเสียงของจีน่าเธอก็ได้ใช้มือพยายามจับดาบของตนให้แน่นขึ้น หลังจากนั้นเธอก็ได้เงื้อดาบขึ้นเพื่อกรีดแขนของตน
เมื่อคมดาบได้โดนแขนของเธอทำให้เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังไม่ยอมแพ้แฟนท่อม
ในขณะที่เลือดสีแดงฉานของเธอกำลังไหลออกมาไม่หยุด จีน่าก็สามารถขยับร่างกายเพื่อจะสามารถต่อสู้กับพ่อของเธอได้อีกครั้ง
เธอหันคมดาบเข้าหาแฟนท่อมอีกครั้ง พร้อมทั้งศรีหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ หลังจากนั้นเธอจึงวิ่งเข้าไปฟันแฟนท่อมต่อทันที
แฟนท่อมไม่อยากจะเชื่อว่าลูกสาวของตนเองนั้นจะทำขนาดนี้ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าจีน่าไม่ชอบการแพ้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม แต่ถึงขนาดที่ใช้การทำร้ายตัวเองเพื่อให้เธอสามารถขยับตัวเองได้นี่มันก็เกินไป
“ถ้าอย่างนั้นพ่อจะทำให้หนูรู้เอง ว่าการทำแบบนี้มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย”
“อย่าคิดจะมาดูถูกหนู” สิ้นเสียงจีน่าก็ได้ผนึกเวทไฟของเธอเข้าไปที่ดาบ ทำให้ดาบของเธอนั้นเต็มไปด้วยเปลวไฟสีแดงฉานพร้อมที่จะฟันใส่แฟนท่อม เมื่อดาบของเธอกำลังที่จะโดนหน้าของแฟนท่อม แฟนท่อมก็ได้ใช้ขาของตนเตะตัดเข้าไปยังมือที่จีน่ากำลังถือดาบอยู่ ทำให้ดาบของเธอลอยหลุดไปจากมือและกระเด็นลงไปข้างๆ แต่แฟนท่อมก็ต้องตกใจอีกครั้งเนื่องจากจีน่าได้ใช้หมัดของเธอต่อยเข้าไปยังหน้าท้องของเขาทันที ทำให้แฟนท่อมต้องใช้มือของเขามากันหน้าท้องของเขาไว้
“เป็นไงละพ่อ” พอจีน่าพูดจบเธอก็ได้ถอยออกมาจากตัวแฟนท่อม และหลังจากนั้นเธอก็ได้เรียกบอลไฟและปาใส่แฟนท่อมต่อทันที แต่ก่อนที่บอลไฟของเธอจะได้สำผัดตัวของแฟนท่อมแฟนท่อมก็ได้เอี้ยวตัวหลบ ทำให้บอลไฟของเธอลอยไปทางคุโระทันที
ในระหว่างที่จีน่ากำลังต่อสู้อยู่นั้นคุโระก็คิดที่จะต่อสู้กับกระต่ายของแฟนท่อมเพื่อทดสอบพลังของตน แต่กระต่ายที่แฟนท่อมให้คุโระต่อสู้นั้นมันดันไม่ขยับตัวเข้ามาหาเด็กน้อย คุโระเลยมองมันอยู่เฉยๆ ต่อมาด้วยความเบื่อหน่ายคุโระจึงได้หันไปมองการต่อสู้ของแฟนท่อมกับจีน่า ทำให้เด็กน้อยรู้สึกตกใจ
‘นี่พี่จีน่าจะเอาดาบของตัวเองไปทำให้แขนเลือดออกทำไม’ ระหว่างที่คุโระกำลังมองไปเรื่อยๆ เขาก็ได้พบว่าจีน่าได้ใช้เวทมนต์โจมตีใส่แฟนท่อม แต่เวทนั้นมันกำลังพุ่งตรงมาหาเด็กชาย บอลไฟที่สีแดงฉานกำลังพุ่งมาอย่างรวจเร็วแต่ถึงอย่างนั้นคุโระก็ไม่คิดที่จะหลบ เด็กน้อยรอให้บอลไฟเข้ามาใกล้ตัวของเขา จนมันกำลังจะโดนตัวเขา เด็กน้อยจึงได้ใช้มือของตนจับไปยังบอลไฟของจีน่า หลังจากที่มือของคุโระได้โดนบอลไฟสีของไฟนั้นก็ได้เปลี่ยนแปลงไป จากสีแดงเป็นสีดำ พอคุโระได้พลังเวทเจ้ากระต่ายก็ได้ใช้เข้ามาโจมตีทันที คุโระเห็นดังนั้นเขาจึงได้ใช้ไฟสีดำปาใส่เจ้ากระต่ายทันที เมื่อไฟสีดำได้โดนตัวของเจ้ากระต่ายเจ้ากระต่ายก็ได้หายสลายไป
พอแฟนท่อมได้เห็นดังนั้นทำให้เขาต้องแสดงความประหลาดใจออกทางศรีหน้าของตน
‘ดูเหมือนว่าเราต้องประเมินพลังของคุโระกับจีน่าใหม่แล้วสินะ เป็นเด็กที่แสนหน้ากลัวจริงๆ’
“เอาล่ะ การทดสอบจบแค่นี้ละ ต่อจากนี้พวกเราจะฝึกอย่างจริงจัง แต่ก่อนอื่นจีน่าต้องไปรักษาแผก่อนนะ” เขาพูดด้วยความเป็นห่วงลูกสาวของตนเอง
“ไม่เห็นจำเป็นเลยแค่แผลแค่นี้เอง”
เมื่อแฟนท่อมได้ยินดังนั้นเขาจึงหันไปบอกคุโระ
“นี่คุโระ ช่วยพาพี่จีน่าไปทันแผลหน่อย” พอคุโระได้ยินเด็กชายก็รีบเข้ามาหาจีน่าทันที แต่จีน่าก็ไม่อยากที่จะไปไหน สำหรับเธอ เธอยังไม่อยากที่จะจบการต่อสู้แบบนี้ โดยเฉพาะการต่อสู้กับพ่อของเธอเอง แฟนท่อมรู้ได้ทันทีว่าจีน่าคิดอะไรเขาจึงหันไปบอกจีน่าว่า
“อีกหนึ่งชั่วโมงพวกเราจะเริ่มเรียนการใช้เวทมนต์สำหรับการต่อสู้กัน แต่ถ้าจีน่ายังไม่ทำแผล เราก็จะไม่เรียนอะไรทั้งสิ้น” สิ้นเสียงแฟนท่อมก็ได้เดินไปนั่งที่ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ ที่ที่พวกเขาได้ฝึกกัน
หลังจากนั้นจีน่าก็ได้ไปทำแผล ระหว่างที่เธอกำลังทำแผลของตนเองอยู่นั้นเธอก็คิดถึงในวันที่เธออายุประมาณห้าขวบ วันนั้นเป็นวันที่เธอได้เข้าไปเล่นในป่ากับลิน โดยที่เมเปิ้ลไม่รู้ ในระหว่างที่พวกเธอกำลังเดินเล่นอยู่นั้นจู่ๆ ก็ได้มีชายคนหนึ่งได้ปรากฏตัวตรงหน้าของพวกเธอ ชายคนนั้นย่างสามขุมเข้ามาหาพวกเธอด้วยท่าทางประสงค์ร้าย เมื่อลินเห็นดังนั้นเธอจึงนำตัวของเธอไปบังจีน่าทันที
“คุณลุงเป็นใคร” เธอถามชายคนนั้นด้วยความหวาดกลัว
“พวกแกสินะ ที่เป็นลูกของไอ้แฟนท่อม”
“ทำไม มีอะไรกับพ่อของพวกเรา” จีน่าถามขึ้นพร้อมทั้งเข้ามายืนบังลินทันที
พอชายคนนั้นได้ยินเขาก็ได้หัวเราะด้วยความดีใจ
“ในที่สุดวันนี้ก็ได้มาถึง วันที่ฆ่าจะได้ล้างแค้นไอ้แฟนท่อม คนที่ทำลายชีวิตของค่า”
พอสิ้นเสียงชายคนนั้นก็ได้หยิบมีดออกมา พร้อมพูดด้วยความโกรธแค้น
“พวกแกคงไม่รู้หรอก ว่าพ่อของพวกแกได้ทำอะไรกับข้าไว้ แต่ข้าไม่อยากให้พวกแกต้องตายโดยไม่รู้อะไรเลย ข้าจะบอกให้พวกแกรู้” ชายคนนั้นมองหน้าของพวกลินและนึกถึงวันที่เขาได้เจอพวกแฟนท่อมเป็นครั้งแรก
เขาเป็นชายคนหนึ่งซึ่งมีพลังเวทมนต์ที่แสนจะน้อยจนทำให้เขาต้องมาทำงานที่แสนธรรมดา ซึ่งงานที่เขาได้ทำก็คือการเป็นลูกจ้างของร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่ต่อมาเขาก็ได้แต่งงานกับเจ้าของร้านอาหารแห่งนั้น จนเขาได้มีลูกด้วยกัน ด้วยความโหดร้ายของสงครามทำให้พวกเขาไม่สามารถขายอาหารได้ ต่อมาเขาจึงได้เปลี่ยนจากคนที่ค้าขายเป็นขโมยแทน หลังจากนั้นชายคนนั้นก็ได้ทำอาชีพเรื่อยมา หลังจากที่เขาได้ขโมยเสร็จเขาก็ได้นำเงินมาให้เมียและลูกของเขา แต่วันนั้นชายคนนั้นได้เข้าไปขโมยของที่บ้านหลังหนึ่ง แต่ด้วยความที่เขาไม่ทันระวังตัวทำให้เขาได้พบกับเจ้าของบ้านโดยบังเอิน ทว่าเขาก็ไม่มีความหวาดกลัวเลย เขาได้ตรงไปใช้มีดแทงไปที่เจ้าของบ้านทันที แต่เขาก็ต้องตกใจเพราะได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาใช้มือรับมีดของเขาได้ หลังจากนั้นเขาก็โดนทั้งเจ้าของบ้านและชายหนุ่มคนนั้นโจมตีจนเขาสลบ พอรู้อีกทีเขาก็ได้ถูกนำมาทิ้งไว้ในคุกเสียแล้ว
เวลาได้ผ่านไป จนเขาสามารถออกจากที่แห่งนั้นได้ ด้วยความเป็นห่วงลูกและเมียเขาจึงรีบมุ่งหน้ากลับไปยังบ้านของเขาทันที แต่เขาก็ต้องพบว่าบ้านที่เขาอยู่นั้นตอนนี้มันเหลือเพียงแต่ซาก เขาได้เดินไปยังหมู่บ้านของเขาจนได้พบกับชายแก่คนหนึ่ง พอเขาได้ถามเรื่องที่เกิดขึ้นชายแก่คนนั้นก็ได้พูดขึ้น
"นี่แกยังไม่รู้อีกหรอ เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะแก ในวันที่แกได้ไปขโมยแกได้ไปขโมยของขุณนาง ทำให้เจ้านั้นแค้นจนส่งคนมาสังหารลูกและเมียของแก"
พอเขาได้ยินดังนั้นเขาจึงได้วางแผน แล้วเขาจึงได้ตามไปสังหารชายคนแรกที่ได้ทำกับเขา
พอชายคนนั้นพูดจบเขาจึงได้หันมาพูดกับพวกลินว่า
“ต่อมาฉันจึงได้รู้ว่าคนที่ทำมันคือพ่อของพวกแก เพราะฉะนั้นพวกแกจงตายซะ มันจะได้รู้ว่าความเจ็บปวดเป็นยังไง”
พอจีน่าได้ยินดังนั้นเธอจึงได้พูดขึ้น
“มันก็สมควรแล้วนี่ ก็ลุงทำผิดพ่อของพวกหนูเลยต้องจัดการ”
“ไอ้เด็กปากดี ตายไปซะเถอะ” พอชายคนนั้นพูดจบเขาก็วิ่งมาโจมตีจีน่าทันที ขณะที่มีดกำลังจะโดนตัวของจีน่า ลินก็ได้ผลักน้องสาวของเธอออกไปจึงทำให้แขนของเธอโดนมีดแทงไปในทันที ชายคนนั้นเห็นดังนั้นเขาจึงได้กระชากมีดออกไป และเตรียมตัวโจมตีจีน่าอีกครั้ง
ระหว่างที่มีดกำลังจะโดนตัวของจีน่าด้วยความกลัวเธอจึงได้ใช้พลังเวทมนต์ออกมา ชายคนนั้นได้โดนเวทไฟโจมตีเข้าไปเต็ม ๆ แต่ชายคนนั้นก็ไม่เป็นอะไร ชายคนนั้นลุกขึ้นมาอีกครั้งพร้อมทั้งพูดขึ้น
“พวกแกตาย” ชายคนนั้นได้เริ่มใช้เวทมนต์ของเขา เพื่อที่จะฆ่าเด็กทั้งสอง พอจีน่าเห็นดังนั้นเธอจึงได้ใช้เวทไฟของเธอปาใส่ชายคนนั้น แต่ก่อนที่พลังจะถึงตัวเวทไฟของเธอก็ได้หายไป พอลินได้เห็นเธอจึงได้นำตัวของเธอมาบังจีน่าเพื่อไม่ให้ชายคนนั้นสามารถทำอะไรน้องสาวของเธอได้
พอชายคนนั้นได้เห็นเขาก็พูดกับลินว่า
“ไม่ต้องห่วง ยังไงพวกแกก็ได้ตายตามกันไปอยู่แล้ว”
สิ้นเสียงชายคนนั้นก็ได้ใช้มีดฟันไปยังที่ลินอีกครั้ง แต่ก่อนที่มีดอันแหลมคมจะโดนตัวของเด็กน้อย ชายคนนั้นก็ต้องร้องขึ้น เนื่องจากได้มีไฟลุกขึ้นที่แขนของเขา
“นี่แกเป็นใครทำไมต้องมาเล่นงานลูกสาวของฉัน”
พอชายคนนั้นได้ยินเขาก็จำได้ทันทีเพราะชายคนนั้นก็คือแฟนท่อม เขาจึงหันไปมองที่แฟนท่อมทำให้เขาได้เห็นว่า แฟนท่อม ได้มากับผู้หญิงซึ่งเป็นพันระยาของเขา
"ในที่สุดฉันก็ได้เจอแก" ชายคนนั้นพูดและพุ่งเข้าไปโจมตีแฟนท่อมทันที
แต่ด้วยความต่างชั้นของพลังเขาจึงไม่สามารถทำอะไรแฟนท่อมได้ ด้วยความโกรธเขาจึงได้วิ่งเข้าไปเพื่อจะโจมตีลินกับจีน่า แต่เมื่อลินเห็นว่าจีน่ากำลังตกอยู่ในอันตรายเธอจึงได้นำร่างกายของเธอมาป้องกันน้องสาวของเธอไว้ ทำให้มีดของชายคนนั้นโดนตัวของลินไปเต็ม ๆ
เลือดอุ่น ๆ ของลินไหลโดนร่างกายของจีน่า ด้วยความตกใจทำให้เธอมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตา
“ไม่ไม่จริง” จีน่าร้องพร้อมทั้งกอดร่างกายของลินไว้แน่น
ชายคนนั้นได้เห็นเขาจึงเตรียมตัวที่จะใช้มีดแทงไปอีกรอบ พอจีน่าเห็นดังนั้นเธอก็ได้สร้างกำแพงเวทไฟขึ้นมาเพื่อปกป้องลิน กำแพงไฟนั้นได้เผาร่างกายของชายคนนั้นไปด้วย
“บ้าเอ้ย” แฟนท่อมพูดพร้อมทั้งรีบเดินเพื่อที่จะเข้าไปพาตัวของลินกับจีน่าออกมา
เมเปิ้ลเห็นดังนั้นเธอจึงพูดกับแฟนท่อมว่า
“เดี๋ยว เข้าไปแบบนี้ไม่ได้เพราะจีน่ากำลังกลัว ถ้าเข้าไปจีน่าอาจจะใช้พลังเวทกับนาย”
“แล้วไง พลังแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” แฟนท่อมพูดขึ้นพร้อมทั้งใช้เวทไฟขึ้นมาเพื่อจะเข้าไปนำลูกสาวของเขาออกมา
“นายบ้าปล่าว ฉันเป็นห่วงว่าถ้านายใช้พลังกับจีน่าจะทำให้ลูกบาดเจ็บต่างหาก”
“แล้วจะให้ฉันทำไง” แฟนท่อมหันไปมองเมเปิ้ล
“ฉันจะเข้าไปเอง ส่วนนายเตรียมใช้พลังเวทมิติเลย จะได้พาลินกลับไปรักษาที่บ้าน”
แต่ระหว่างที่เธอกำลังพูดอยู่กำแพงไฟของจีน่าก็ค่อยๆ ขยายตัวขึ้น
เมื่อลินได้เห็นดังนั้นเธอจึงนำมือมาจับที่หัวของน้องสาวของเธอพร้อมพูดขึ้น ถึงแม้การพูดของเธอแต่ละครั้งจะทำให้เธอรู้สึกเจ็บก็ตาม แต่ด้วยความเป็นห่วงน้องสาวของเธอทำให้เธอต้องทำ
“พี่ไม่เป็นไรแล้ว ไม่ต้องห่วงนะ หยุดใช้เวทมนต์ก่อน”
พอเธอรู้ว่าลินไม่เป็นไรเธอจึงหยุดใช้พลังเวท และพวกเมเปิ้ลก็พาลินไปรักษาจนหาย ส่วนจีน่าเธอนั้นได้นอนหลับไปถึงสามวัน
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงจีน่าและคุโระจึงได้เริ่มฝึกกับแฟนท่อมอีกครั้ง
“เอาล่ะ ต่อไปนี้ฉันจะสอนให้พวกเธอใช้พลังเวทที่พวกเธอจะสามารถใช้ได้ จีน่ารู้แล้วใช่ไหมว่าหนูมีเวทเป็นธาตุอะไร”
“รู้อยู่แล้ว”
“ผมก็รู้ๆ” คุโระพูดขึ้น พร้อมทั้งใช้พลังเวทของเขาให้แฟนท่อมดู
“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะสอนให้พวกเธอใช้มันได้ พร้อมที่จะฝึกกันหรือยัง”
“พร้อม” เด็กทั้งสองพูดพร้อมกัน แล้วพวกเขาจึงได้ฝึกพลังเวทกันทันที
ถ้าอยากจะอ่านได้ก่อนใครมาที่นี่ได้เลยครับ https://www.keangun.com/story/2552
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น