คุณอยู่ที่

บทที่ 58 รับภาระ กิจ ตอนที่ 3

เขียนโดย nuttapol เมื่อ อาทิตย์, 11/27/2022 - 06:14
Share

หมวดเนื้อหา:

สายลมเย็น ๆ พัดอย่างเชื่องช้า เด็กหนุ่มหรี่ตาก่อนที่จะหาว ‘ถ้าอย่างนั้นรถก็เราคงมีทางเลือกอยู่ไม่มาก ถ้าเราไม่เข้ากิว เราคงต้องสร้างกิวเป็นของตัวเอง’
เขาบิดขี้เกียจก่อนที่จะดีดตัวขึ้นห่างจากต้นไม้ แล้วมุ่งหน้าตรงไปในป่าที่ลึกกว่าเดิม ไบรท์มองหน้าต่างสถานะที่แสดงให้เห็นว่าตอนนี้เพื่อนๆของเขา ไม่ได้ออนไลน์อยู่แม้แต่คนเดียว
เด็กหนุ่มตัวตามองแล้วพบกับ มอนสเตอร์ที่มีลำตัวเป็นความหัวเป็นสิงโตและถามคล้ายกับสุนัขจิ้งจอก ‘สัตว์อสูรกลายพันธุ์ ระดับ 30 ปรากฏตัว’
เด็กหนุ่มฉวยดาบที่อยู่ข้างๆเอว ก่อนที่จะทะยานร่างเข้าโจมตีปีศาจร้ายตรงหน้า ไบรท์ฟันดาบเข้าไปยังใจกลางลำตัว เลือดสีแดงของอสูรไหลออกมาแต่ทว่า เด็กหนุ่มกับรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ปรากฏขึ้นตรงสีข้าง
เลือดสีแดง ของเขาไหลออกมาพร้อมกับแผ่นเนื้อที่หลุดออกไป บาดแผลขนาดใหญ่ทำให้เลือดของเด็กหนุ่มไหลไม่ยอมหยุด พลังชีวิตค่อยๆลดลง แต่สามารถแทนที่ได้ด้วยน้ำยาฟื้นพลังและน้ำยาเลือด
“fire ball” เปลวเพลิงที่คล้ายกับลูกบอลขนาดใหญ่ 1 ลูกทุ่งตรงออกจากมือของเด็กหนุ่ม ไบรท์รีบกระโจนถ่ายก่อนที่จะร่ายเวทไม่หยุด
“fire ball fire ball fire ball”
กลุ่มควันจากการร่ายเวทมนตร์ไม่ยั้ง คละคลุ้งไปทั่วผืนป่า เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของสะสมตรงหน้าทำให้เด็กหนุ่ม สมัครได้ทันทีว่ามันคงยังไม่สิ้นชีพเป็นแน่
‘เวรจริงๆตายยากตายเย็นจริงๆนะแก่’
อสูรตรงหน้าพยานล่างตรงมาทางไบรท์อย่างรวดเร็ว เขาแหลมคนสุพรรณล่างเด็กหนุ่มไปอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด
ความจริงแล้วการที่จะให้เลเวลไม่ถึง 20 อย่างเขาไปสู้กับเลเวล 30 มันก็เป็นเรื่องที่ไม่สมควรที่จะทำตั้งแต่แรก ทว่าการต่อสู้มันไม่ได้มีแค่วิธีเดียวที่จะสามารถทำให้เราชนะได้
ไบรท์รีบสาวเท้าวิ่งหนีก่อนที่จะรู้สึกถึงอันตรายที่ตามมาติดๆ เขาไม่เหลียวหลังกลับมามอง เสียงฝีเท้าตามมาไม่หยุด ในขณะเดียวกันไบรท์ก็ยิงบอลไฟเป็นระยะระยะ
ต้นไม้ขนาดใหญ่ขวางหน้าเด็กหนุ่มทำให้ ไบรท์ยิ้มออกมาในใจ เขาหยุดฝีเท้าพร้อมกับที่อสูรทะยานร่างเข้ามา เด็กหนุ่มพญาล่างหลบก่อนที่เสียงดังกัมปนาท จะดังสนั่นขึ้น
เสียงกรีดร้องดังขึ้นก่อนที่ไบรท์ชุดจับดาบแล้วแทงเข้าไปยังร่างของมอนสเตอร์ตรงหน้า เด็กหนุ่มกัดฟันทนกับความเจ็บปวดที่ตนเองได้เจอ เขาตวัดดาบฟันยังไม่ยั้ง แต่ว่าพลังชีวิตของสัตว์อสูรกับไม่ลดลงแม้เพียงนิด
“งานเข้าแน่ๆถ้าเป็นแบบนี้ “
ก่อนที่เด็กหนุ่มจะได้ตัดสินใจทำอะไรต่อร่างกายของเขาก็ปลิวราวกับสายป่านขาด ไบรท์รู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าตอนนี้เขาอยู่ใกล้ๆต้นไม้ ความเจ็บปวดทุกเพลงไปทั่วสรรพางค์กาย ก่อนที่เสียงในหัวจะแจ้งขึ้น
‘ผู้เล่นได้รับการโจมตี อยากดูแรงทำให้ติด สถานะอัมพาตชั่วคราว’
‘หรือว่าเราจะตายอีกรอบนึง ระดับ Level มันต่างกันขนาดนี้เลยหรอ เธอคิดดูดีๆแล้วค่าสถานะของเรากับสัตว์อสูรตรงหน้ามันคงไม่ต่างกันขนาดนั้นไม่ใช่หรือไง หรือว่ามันใช้วิธีอะไรการคูณกับเลเวลหรอ มันต้องมีอะไรที่เรายังไม่รู้ในเกมนี้สิ’
“ระบบมันบอกว่าสัตว์อสูรเป็นสัตว์อสูรกลายพันธุ์ แล้วทำไมสัตว์อสูรกลายพันธุ์ถึงไม่มีชื่ออย่างอื่นแล้วเนี่ย หรือว่ามันคือสัตว์กลายพันธุ์จริงๆ หรือว่าพูดเล่นคนอื่นไม่ได้เจอสัตว์อสูรกลายพันธุ์แบบนี้”
เขารำพึงรำพันก่อนที่จะเช็ดเลือดออกจากริมฝีปาก