คุณอยู่ที่

บทที่ 32 ท้าทาย 2

เขียนโดย nuttapol เมื่อ อาทิตย์, 11/27/2022 - 05:51
Share

หมวดเนื้อหา:

เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันทำให้ผู้เล่นส่วนใหญ่ต้องจับตามองชายหนุ่มตรงหน้า บ้างก็คิดว่าเขาบ้า บ้างก็คิดว่าเขามีฝีมือ ทว่าการกระทำของไบรท์นั้นกับถูกใจบุรุษหนุ่มคนหนึ่ง
เขามองไบรท์อย่างชื่นชมพลางยิ้มอย่างถูกใจ เขาจำได้ว่าเคยพบกับเด็กหนุ่มผู้นี้มาก่อน ตอนนั้นเด็กหนุ่มผู้นี้ยังมีเลเวลแค่หนึ่งเท่านั้น ทว่าตอนนี้เขาได้ใช้สกิวตรวจสอบทำให้เขาอดยิ้มขึ้น ผู้เล่นที่สามารถเก็บเลเวลในเกมนี้ได้รวดเร็วถึงเพียงนี้ย่อมไม่ใช่คนธรรมดา แต่ว่าหากกิวพยักษ์ขาวนั้นดวนอย่างตรงไปตรงมาก็คงไม่ได้ชื่อว่ากิวที่เจ้าเล่ห์ที่สุดในเมืองเริ่มต้น
เขายกยิ้ม ‘ถ้าให้เจ้านี่ตายไปเลยก็คงหน้าเสียดาย แต่ว่าถ้าให้เราลงมือเองเราก็ไม่อยากจะทำด้วย แต่ว่าถ้ามันจำเป็นละก็เราคงต้องแสดงให้พวกผู้เล่นในเมืองเริ่มต้นได้เห็นภถึงฝีมือของเราสักหน่อย’
เพียงไม่นานกลุ่มคนจำนวนสามสิบถึงสี่สิบก็ค่อย ๆ มาล้อมรอบไบรท์ พวกเขามองเด็กหนุ่มที่ไม่มีท่าทางยี่หระกับเหตุการณ์ตรงหน้า
“นี่แกคิดว่าจะชนะพวกเราจริง ๆ หรอ” ชายหนุ่มที่ใส่ชุดท่าทางคล้ายกับอัศวินพูดพลางกวาดสายตามองไบรท์
“ฉันก็บอกอยู่ว่าต้องการให้พวกนายมาดวนกับฉันตัวต่อตัว” ไบรท์กล่าวพลางรู้สึกถึงสายตาขบขันที่กวาดมองมา
หญิงสาวที่ดูเหมือนนักเวทกล่าวขึ้น “พี่ว่าน้องยอมแพ้แล้วยอมให้พวกพี่ฆ่าดีกว่า แล้วหลังจากนั้นค่อยออกจากเกมแล้วไปสมัครไอดีใหม่ หรือไม่ก็ยอมตายไปสักสิบรอบ”
ไบรทเหลือบมองท่าทางของพวกกลุ่มพยักษ์ขาว เขารู้ดีว่าผู้เล่นกลุ่มนี้คงไม่ยอมดวนตัวต่อตัวกับตนเองเป็นแน่ แต่ว่าถ้าเขาจะใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเริ่มต้นแห่งนี้เขาก็จำเป็นต้องจัดการพวกผู้เล่นจำนวนนี้ให้ได้มากที่สุด เพื่อประกาศให้กิวพวกนี้ได้รู้ว่าคนอย่างเขานั้นไม่สามารถรังแกได้ง่าย ๆ
“ใครจะไปยอมเสียเวลาดวนตัวต่อตัวกับแก”
“ใช่แล้ว” ชายอีกคนหนึ่งกล่าว ก่อนที่จะพูดกับเพื่อนที่เป็นนักเวทที่อยู่ข้าง ๆๆ
“ใช้เวทตรวจสอบระดับของไอ้เด็กนี่หรือยัง”
“เรียบร้อยแล้ว ระดับของเด็กนี่คือระดับสิบ” เสียงของหญิงสาวกล่าวพลางพูดกับไบรท์อีกครั้ง
“ยอมตายดีดีเถอะ จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดเชื่อพี่เธอ”
“จะเอาไงฮะไอ้เด็กเว็น”
ไบรท์ส่ายหน้าปฏิเสธพลางเรียกอาวุธออกมา “เอาล่ะใครจะเข้ามาเป็นคนแรก หรือว่าพวกแกจะเป็นหมาหมู่แล้วเข้ามาพร้อม ๆ กันก็ได้นะ”
สิ้นคำของไบรท์ผู้เล่นกิวพยักษ์ขาวก็หยุดชงัก ผู้เล่นรอบ ๆ มองกิวพยักษ์ขาวที่มาอย่างเหยียดหยามบ้างก็เริ่มนินทาพวกเขา
“เด็กนั่นอุส่าไม่หนีแล้วท้าให้มาดวนตัวต่อตัวแล้วยังจะรุมเขาอีก” เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งกล่าวขึ้น
“เก่งจริงหรอวะกิวนี้” เสียงของหนุ่มข้าง ๆ พูดพร้อมส่งสายตาท้าทาย
“ฉันว่าเวลาล่ามอนสเตอร์พวกนั้นคงล่ากันเป็นกลุ่มนั่นแหละเหมือนโจมตีผู้เล่นใหม่ไง” หญิงอีกคนกล่าวต่อ
ตอนนี้หากกิวพยักษ์ขาวโจมตีไบรท์พร้อมกัน ต่อให้จะสามารถเอาชนะไบรท์ได้ แต่ว่าชื่อเสียงที่กิวนี้อุส่าสะสมมาก็จะหายไปในพริพตา แต่ถ้าหากไม่โจมตีไบรท์แล้วเข้าไปโจมตีแบบตัวต่อตัวก็จะสามารถรักษาภาพรักของกิวไว้ได้
เสียงของผู้เล่นส่วนใหญ่นั้นกับทำให้กลุ่มของกิวพยักษ์ขาวนั้นไม่กล้าทำอะไร ก่อนที่พวกเขาจะตัดสินใจจู่ ๆ พวกเขาก็ได้ยินเสียงของกิวนักข่าวที่รีบมุ่งหน้ามาทางนี้อย่างรวจเร็ว
เสียงของนักข่าวสาวพร้อมกับก้องที่กำลังจับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้พวกกิวพยักษ์นั้นไม่อยากจะเริ่มจู่โจมไบรท์
เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้ไบรท์ยกยิ้มในใจ ‘ในที่สุดแผนของเราก็สำเร็จ’