หมวดเนื้อหา:
เวลาผ่านไปนานเท่าใดมิทราบได้ หน้าจอที่ไร้ซึ่งข้อความตอบกลับของไอทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกหงึดหงิด หากเป็นไปได้เขาอยากจะลงจากแอไบรท์แล้วเดินเข้าไปในตึกตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอด
ไบรท์มองแอไบรท์ที่จอดสนิทอยู่ข้าง ๆ ความจริงแล้วหากมีข้อมูลที่มากเพียงพอไบรท์นั้นคงรีบบุกเข้าไปจัดการให้มันจบแล้ว
เด็กหนุ่มกัดเล็บพลางคิดกับตนเอง ‘เถ้าเราคิดถูกพวกนั้นต้องใช้เครื่องมือบางอย่างทำให้เราไม่รู้ว่าพวกมันกำลังทำอะไรข้างใน ถ้ายังดูภาพผ่านจออยู่แบบนี้เราคงประเมินสถานการณ์ไม่ได้แน่ แต่ว่าถ้าจะบุกโดยที่ไม่มีข้อมูลอะไรมันก็เสี่ยงเกินไป แล้วอีกอย่างคนที่บุกเข้าไปก่อนอาจจะตายหมดแล้ว หรือไม่ก็อาจจะซ่อนตัวอยู่ข้างในแต่ว่าที่เราติดต่อไม่ได้อาจจะเป็นเพราะมีเครื่องป้องกันสัญญาณขวางไว้อยู่’
ข้อความบางอย่างโผล่ขึ้นมาที่หน้าจอในแอไบรท์ทำให้ไบรท์รีบกดดู เขากวาดตาเพียงไม่นานก็พบว่ามันคือแผนที่ทั้งหมด “รวดเร็วมากหน่วยสังเกต”
เด็กหนุ่มพูดพึมพำกับตนเองพลางรีบบึ่งรถออกไป สายลมที่ปะทะเข้ากับใบหน้าทำให้เขามีสมาธิที่จะคำนึงแผนการที่ต้องใช้ ‘จากที่เราเห็น id ของคนที่ติดต่อมา แสดงว่าคนนั้นน่าจะหลบอยู่ในตึก ไม่สิถ้าสามารถายแผนที่ข้างในได้ขนาดนี้แสดงว่าคนที่ติดต่อกับเราคงมีฝีมือไม่ใช่เล่น แต่ว่าถ้ายังงั้นทำไมถึงไม่ติดต่อหรือส่งข้อความมาละ หรือว่าอาจจะไม่สามารถพูดหรือไม่สามารถส่ง’
ข้อความได้’
สิ้นความคิดไบรท์จึงรีบจอดแอไบรท์ พลางสังเกตตุกที่อยู่ตรงหน้า ด้วยศักยภาพที่ไม่เหมือนคนทั่วไป หากเขาขับรถต่อไปไบรท์คงโดนจับได้ก่อนเป็นแน่
“ยุ่งอยากจริง ๆ แบบนี้จะทำไงดี”
เส้นทางที่ไม่ได้สลับซับซ้อนทำให้การบุกโจมตีนั้นทำได้ยากขึ้น โดยเฉพาะการโจมตีเพียงลำพัง แม้ว่าเขาจะมีความสามารถมากสักแค่ไหนก็ตาม แต่ว่าการบุกไปคนเดียวโดยที่ไม่รู้ทั้งจำนวนของศัตรู พลัง อาวุธ มันไม่ได้ต่างกับการฆ่าตัวตายทางอ้อม ‘พระเจ้าช่วยส่งอะไรมาสักอย่างนึงเถอะ’
เหมือนว่าคำขอของเด็กหนุ่มจะได้รับการต่อรับ แสงของหน้าจอที่แสดงให้ไบรท์รู้ว่าตอนนี้มีคนได้ทำการติดต่อเข้ามาทำให้ไบรท์รีบกดอ่านข้อความ
‘ตรงมาอีกสามร้อยเมตร แล้วเลี้ยวซ้ายไปสองร้อยเมตร จะมีทางเข้าใต้ดิน ในนั้นไม่มีคนอยู่ ถ้าเข้ามาทางนั้นนายจะไม่ต้องปะทะกับเอนาส’
“รับทราบ” ไบรท์พูดกับตนเอง หากถามว่าทำไมเขาไม่ติดต่อกลับไป า นั่นก็เพราะไบรท์ไม่รู้ว่าตอนนี้คนที่กำลังส่งแผนที่กับให้ความช่วยเหลือนั้นอยู่ในสถานการณ์แบบให้
เพียงไม่นานไบรท์ก็ขับรถมาถึงทางเข้าของตึกที่เป็นจุดหมาย เขามองดูดีดีแล้วก็พบว่าตึกแห่งนี้น่าจะไม่มีคนใช้งานมานานแล้ว “อย่างว่าแหละเขตที่สามสิบสองนี่นะ’
ไบรท์รีบลงจากแอไบรท์ ก่อนที่เขาจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่กำลังเตรียมจู่โจมตนเอง ลูกกระสุนพุ่งตรงเข้ามาใส่เด็กหนุ่มจากเส้นทางใดไม่อาจจะทราบได้ ทว่าไบรท์ก็สามารถเอี้ยวตัวหลบวิถีกระสุนได้อย่างฉีวเฉีย เขากวาดตามองพลางกดปุ่มที่หน้าใจของแอไบรท์ไปด้วย ‘sos’ ไบรท์พิมพ์ข้อควาให้กับไอ ทว่าหน้าจอที่ขึ้นตัวแดงรูบตัว x ทำให้ไบรท์รู้ได้ทันทีว่าสัญญาณที่เขาต้องการส่งไปนั้นมันใช้ไม่ได้เสียแล้ว
‘รอบคอบจริงเลยนะ แสดงว่าพวกเอนาสนี่ไม่ใช่ธรรมดาแล้วสินะ หรือว่าพวกนี้มีคนในองค์กรหนุนหลังอยู่ หรือว่าเราจะถูกหลอกกันวะ’
เสียงของปืนดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ไบรท์ต้องมองหาที่หลบแถวนั้น ‘ถ้าดูจากวิถีกระสุนแสดงว่าคนยิ่งนี่ยังไม่ชำนานเท่าไร ไม่ยังงั้นเราคงตายไปแล้วละ’
- เข้าสู่ระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็น